Numer 6 (1/2015)
Kiedy kobieta spotyka mężczyznę... O relacjach damsko-męskich w antycznych narracjach kultur śródziemnomorskich
Spis treści
Strony
Pobierz
|
|||||
|
|||||
Słowa kluczowe Homer |epika |motyw miłości małżeńskiej |ideał |Empedokles |Platon o miłościStreszczenie Autor przeprowadza analizę Iliady i Odysei. Stara się dowieść, że w jednej i drugiej epickiej narracji poeta ukazał pełny wymiar miłości doskonałej (amor sacrum) i tej występnej (amor profanum). Rozbudowane motywy stały się wzorem dla następnych generacji poetów i pisarzy. INFORMACJE O AUTORZE
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
|
|||||
Andrzej Kuźma
Czy Żona namiestnika to zguba dla prowincji? Cornelii Taciti Annales III 33–34: próba analizy stanowiska Tacyta
19 – 35
|
|||||
Słowa kluczowe Tacyt |namiestnik |żona |debataStreszczenie Celem artykułu jest analiza stanowiska Tacyta podczas debaty przeprowadzonej w rzymskim senacie w roku 21 po Chrystusie. Historyk nie przedstawia swoich poglądów bezpośrednio. Mimo to sposób, w jaki konstruuje mowy swoich bohaterów, może zdradzać jego osobiste opinie. Pod tym kątem należy poddać analizie wniosek Aulusa Cecyny, by zakazać żonom namiestników wyjazdu do prowincji. Na początku Tacyt przypomina o wojennych dokonaniach Cecyny. Mowa polityka jest wyważona i rozsądna. Jego oponentem jest Waleriusz Messalinus, przedstawiony jako typowy senator epoki cesarstwa: skłonny do służalczości, lekkomyślny, lekceważący przeszłość. Po przeanalizowaniu argumentów obu polityków staje się jasne, że Tacyt sprzyja Aulusowi Cecynie. INFORMACJE O AUTORZE
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
|
|||||
|
|||||
INFORMACJE O AUTORZE
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
|
|||||
|
|||||
|
|||||
Damian Sochacki OCD
Dlaczego płaczesz? Intertekstualny charakter dialogu Marii z Magdalii ze zmartwychwstałym Chrystusem (J 20, 11–18)
47 – 63
|
|||||
Słowa kluczowe kobieta |mężczyzna |łzy |motywStreszczenie Autor szuka odpowiedzi na pytanie o intertekstualność sceny płaczu Marii z Magdalii (J 20, 13 i 15). Zestawia teksty tradycji greckiej i rzymskiej, w których występuje charakterystyczne pytanie o powód płaczu (gr. τί κλαίεις). Analiza porównawcza pozwoliła na określenie stopnia konwencji w realizacji motywu łez oraz cech indywidualnych każdego obrazu. Na przykładzie wybranych fragmentów autor sugeruje również, iż powód łez w literaturze starożytnej ulega schematyzacji i przyporządkowaniu płciowemu. INFORMACJE O AUTORZE
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
|
|||||
Wojciech Kowalski
Elementy światopoglądu chrześcijańskiego w Historii etiopskiej o Theagenesie i Chariklei Heliodora z Emesy
65 – 83
|
|||||
Słowa kluczowe Miłość |Heliodor |Opowieść etiopska |romans antyczny |chrześcijaństwoStreszczenie W artykule zostaje poruszona kwestia obecności elementów wywodzących się z chrześcijaństwa w Opowieści etiopskiej Heliodora z Emesy. Analizowane elementy zostały INFORMACJE O AUTORZE
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
|
|||||
Magdalena Wdowiak
Jej obraz – jego obraz. Symbole miłosne w komentarzu do Pieśni nad Pieśniami Orygenesa na tle wybranych fragmentów epitalamiów greckich
85 – 104
|
|||||
Słowa kluczowe pieśń weselna |epitalamium greckie |Oblubieniec |Oblubienica |interpretacja alegorycznaStreszczenie W oparciu o porównanie Orygenesowego Komentarza do Pieśni nad Pieśniami z greckim epitalamium niniejszy artykuł ma na celu ukazanie sposobu, w jaki kobieta i mężczyzna widzą siebie nawzajem, oraz tego, jak są postrzegani przez innych, gdy ich relacja zostaje związana małżeńskim węzłem. Orygenes ukazuje nam w swoim Komentarzu tekst Pieśni nad Pieśniami jako epitalamium ujęte w formę dramatu. Prezentuje on historyczny sens Pieśni i interpretuje tę księgę alegorycznie. Poddajemy wyjaśnieniu pewne uniwersalne symbole miłości, pojawiające się w analizowanych utworach, szczególnie zaś charakterystyczne dla epitalamium motywy pojawiające się w najwcześniejszych zachowanych greckich pieśniach weselnych. Mogą one zostać zestawione ze względu na swoją treść z Pieśnią nad Pieśniami i prezentowanym komentarzem. Badaniu zostaje poddane całe spektrum doświadczeń zmysłowych zawartych w miłosnym języku: zapachowych, wzrokowych, słuchowych, smakowych, doświadczeń, które stają się nośnikiem wzajemnego odbioru siebie nawzajem przez kobietę i mężczyznę. Analiza ta, jakkolwiek łączy dwie odmienne tradycje, pozwala jednakże zwrócić uwagę na fakt, że Pieśń nad Pieśniami sięga do pewnych uniwersalnych kulturowych wzorców. INFORMACJE O AUTORZE
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
|
|||||
Joanna Szwed-Kostecka
Święty Jan Chryzostom o relacjach między kobietą a mężczyzną na przykładzie wybranych homilii
105 – 126
|
|||||
Słowa kluczowe rodzina |św. Jan Chryzostom |małżeństwoStreszczenie Żyjący na przełomie IV i V wieku św. Jan Chryzostom uchodzi za jednego z najwybitniejszych kaznodziejów starożytności. Pośród licznych tematów poruszanych przez niego w homiliach istotne miejsce zajmowały małżeństwo i rodzina. Celem tego artykułu jest przedstawienie poglądów kaznodziei na temat relacji między kobietą i mężczyzną w kontekście małżeństwa. Wynikiem pracy jest odpowiedź na następujące kwestie: rozróżnienie płci i powołanie mężczyzny i kobiety do jedności, równa godność kobiety i mężczyzny nadana im przez Boga w momencie stworzenia, małżeństwo i jego cele. INFORMACJE O AUTORZE
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
|
|||||
Grzegorz Wiończyk
Pragnienie innego w perspektywie teorii mimetyczno-ofiarniczej René Girarda
127 – 142
|
|||||
Słowa kluczowe Miłość |autentyczność |pragnienie |naśladowanieStreszczenie Francuski antropolog René Girard zauważył, że wszystkie ludzkie pragnienia są mimetyczne. Oznacza to, że relacja między podmiotem pragnienia i przedmiotem jest znamionowana obecnością elementu trzeciego, mianowicie pośrednika, który dla podmiotu staje się modelem pragnienia. Schemat ten można również zauważyć w utworach Williama Szekspira. W komedii Jak wam się podoba spotykamy Sylwiusza, który kocha Febe. Ich miłość ma strukturę trójkątną. Febe, będąca przedmiotem pragnienia Sylwiusza, obiera właśnie swego ukochanego za pośrednika mimetycznego pożądania siebie. Według Girarda jest to modelowy przykład miłości własnej, która oparta jest na pragnieniu bycia jak Inny. INFORMACJE O AUTORZE
Uniwersytet Śląski w Katowicach
|
|||||
Anna Gwiżdż
Oblicza miłości w twórczości współczesnego, nowogreckiego autora komiksów – Arkasa
143 – 159
|
|||||
Słowa kluczowe Miłość |Arkas |modele miłości |teorie miłości |komiksStreszczenie Przedmiotem niniejszego artykułu jest próba rekonstrukcji obrazu „miłości” w komiksowej twórczości Arkasa. Odwołując się do teorii afektów, traktuję komiksy jako tak zwane nośniki transmitujące emocje i patrzę na to uczucie z perspektywy wybranych psychologicznych teorii i modeli, Ericha Fromma, Zygmunta Freuda i Johna Lee. Staram się również wyodrębnić typy „miłości” funkcjonujące w pozornie odległych od siebie światach wykreowanych przez greckiego artystę, a także unaocznić cel leżący u podstaw ich zastosowania. Bazę źródłową stanowią trzy komiksowe serie Arkasa: „Xamhle/v Pth/seiv” (Niskie loty), „O Kalo/v Lu/kov” (Dobry wilk) oraz „Kastra&to” (Kastrato). INFORMACJE O AUTORZE
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
|
|||||
|