Streszczenie

W niniejszym artykule chciałabym się zająć rolą postaci Łazarza z Betanii – przedstawioną w Ewangelii według świętego Jana – w cyklu poetyckim Jesus Papers amerykańskiej poetki Anne Sexton, znanej w Polsce głównie dzięki skromnemu wyborowi wierszy miłosnych, zatytułowanemu Kochając zabójcę.

Sexton, której twórczość jest w pewien sposób reprezentatywna dla amerykańskiego nurtu confessional poetry, została zachęcona do pisania przez lekarza psychiatrę, a piętno załamań nerwowych, prób samobójczych, uzależnienia od alkoholu i leków, odciśnięte na jej twórczości, zdołało skutecznie odwrócić uwagę czytelników od formalnego dopracowania oraz nietuzinkowej metaforyki jej wierszy. Koncentracja na fizjologii kobiecego ciała, czy w ogóle swoista celebracja fizyczności, poruszanie kwestii aborcji oraz kazirodztwa sprawiły, iż poezja Sexton jest dziś bardzo często czytana jako rodzaj diariusza emocjonalnego.

Streszczenie

Bez zbytniego zdziwienia możemy skonstatować, że koncepcje sztuki spotykane na Dalekim Wschodzie różnią się od założeń europejskich. Z perspektywy badań nad estetyką i filozofią sztuki sprzyjającą okolicznością jest fakt, iż w chińskim pojęciu sztuki (a co za tym idzie w pojęciu stosowanym w pozostałych krajach kręgu konfucjańskiego) szczególnie jaskrawo zaznaczyło się powiązanie działalności artystycznej z filozofią. Rzecz jasna dotyczyło to tylko niektórych form aktywności, głównie praktykowanych przez dosyć wąski krąg ludzi, krąg uczonych, konfucjańskich urzędników-filozofów – wenren (文人).

Streszczenie

W polskich badaniach nad późnym malarstwem ikonowym zauważalnych jest kilka brzemiennych w skutki tendencji, które wydają się wynikać z dwóch metodologicznych paradygmatów uformowanych jeszcze w XIX wieku. W ramach poszukiwania nowych perspektyw badawczych celem niniejszego opracowania jest próba weryfikacji ograniczeń obecnych w rozważaniach zwłaszcza nad osiemnastowiecznym malarstwem powstającym dla Cerkwi.

Streszczenie

Katalog pamiątek złożonych w Domu Gotyckim w Puławach jest ukoronowaniem działalności Izabeli Czartoryskiej, związanej z prowadzonym przez nią opisem zbiorów muzealnych. Dzieło ma formę trzytomowego ilustrowanego rękopisu. Ilustracje do niego, często kopie zmieszczonych w Domu Gotyckim portretów, wykonał Józef Richter, malarz związany z książęcą parą, zwłaszcza po roku 1804, w którym Polskę opuścił Jan Piotr Norblin. Zanim dzieło Czartoryskiej uzyskało ostateczny kształt, miało dwie wersje wstępne i formę skróconą, będącą inwentarzem pamiątek. Pierwszy wariant wstępny to wersja francuskojęzyczna: Cataloque historique et détaillé des objets réunis à la Maison Gotique à Puławy, achevé l’an 1809, drugi stanowi jej tłumaczenie: Katalog rozumowany Domu Gotyckiego. Wersją będącą tylko rejestrem pamiątek opisanych w dziele Czartoryskiej jest Poczet pamiątek zachowanych w Domu Gotyckim w Puławach, z którego Przedmowy wynika, że w roku wydania książki, a więc w 1828, Katalog pamiątek złożonych w Domu Gotyckim w Puławach był dziełem ukończonym, powstającym, jak większość przygotowywanych przez Czartoryską opisów pamiątek, z myślą o publikacji.

Streszczenie

Witold Gombrowicz i Stanisław Ignacy Witkiewicz poznali się w Zakopanem pod koniec lat dwudziestych XX wieku, kiedy Witkacy był już znanym indywiduum artystycznym, autorem wydanego w 1927 roku Pożegnania jesieni, a Gombrowicz studentem prawa i kuracjuszem pensjonatu „Mirabella”, w którym leczył niegroźną chorobę płuc i raczej oddawał się obserwacji zakopiańskiego życia oraz grze w szachy niż poszukiwaniom atrakcyjnych znajomości czy towarzyskim rytuałom. Swoją opinię na temat życia pod Giewontem ujął zresztą w humorystycznym szkicu Niedole zakopiańskie, opublikowanym w warszawskim „Czasie” w roku 1938.

Streszczenie

Termin będący przedmiotem niniejszej pracy stał się w ostatnich latach nadzwyczaj popularny. Jest to jedno ze sztandarowych pojęć pojawiających się przy okazji podejmowania kwestii związanych z globalizacją, szczególnie gdy chodzi o jej kulturowy wymiar. Pomimo jednak powszechnego występowania tego pojęcia w dyskusjach prowadzonych przez przedstawicieli szeroko pojętych nauk o kulturze jego pole semantyczne jest nadal istotnie niedookreślone. Budzi w związku z tym wiele kontrowersji. Pojawiają się także głosy twierdzące, że wprowadzanie tego terminu powoduje jedynie niepotrzebne mnożenie bytów. Na polskim gruncie termin, o którym mowa, nastręcza problemów już w samej kwestii nazewnictwa. W polskiej literaturze przedmiotu można bowiem spotkać dwie formy tłumaczenia tego terminu: „transkulturacja” i „transkulturowość”.

Streszczenie

Zagadnienia perswazji stanowią modny kierunek badań naukowych. Wśród językoznawców nie ma jednak zgody co do zakresu ukazanego fenomenu. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie sposobów rozumienia perswazji w polskiej i rosyjskiej lingwistyce.