Numer 1 (2010-2011)
Spis treści
Strony
Pobierz
|
|||||
|
|||||
INFORMACJE O AUTORACH Jo Lewkowicz independent researcher Krzysztof Fordoński Lingwistyczna Szkoła Wyższa w Warszawie Paweł Wojtas Lingwistyczna Szkoła Wyższa w Warszawie |
|||||
Krzysztof Fordoński
Two Minor Dramatic Experiments. Edward Morgan Forster and His Pageants
9 – 18
|
|||||
Słowa kluczowe E. M. Forster |Ralph Vaughan Williams |dramatyczny |pageantStreszczenie The article concentrates on two short and little known dramatic texts (pageants) written by E. M. Forster in the late 1930s entitled The Abinger Pageant and England’s Pleasant Land. The introductory part introduces the history of pageant in the early 20th century. The article presents briefly Forster’s earlier, mostly unsuccessful, dramatic experiments, analyses the two texts, their staging and the publishing history of the two playlets, as well as their place in Forster’s further development as an artist as well as their place in Forsterian criticism. Certain consideration is also given to their musical setting as well as the author’s cooperation with the composer Ralph Vaughan Williams. INFORMACJE O AUTORZE
Lingwistyczna Szkoła Wyższa w Warszawie
|
|||||
|
|||||
Słowa kluczowe D.H. Lawrence |nawiedzanie |Lacan |jouissance |GotykStreszczenie Living with Lawrence’s silent ghosts: a Lacanian reading of “Glad Ghosts” seeks to contribute to the growing scholarly field of Gothic modernisms by reading D.H. Lawrence’s long and underappreciated ghost story “Glad Ghosts” (written 1925) through a distinctly theoretical lens. This theoretical framework will call upon Jacques Derrida’s notion of the “specter”, as put forward in his Specters of Marx, Nicolas Abraham and Maria Torok’s psychoanalytical “phantom”, and Jacques Lacan’s theory of the barred subject (S) and their relationship to jouissance. The haunting figured in “Glad Ghosts” cannot be properly elucidated by exploring how it dramatizes the tensions between Derridean spectrality and Abraham and Torok’s “phantom”, which has become a standard theoretical approach in the wider field of haunting studies. Indeed, these positions must be supplemented by an understanding of how they work for and against some of the fundamental concepts of Lacanian psychoanalysis in order to fully gauge what is at stake in Lawrence’s distinctive appropriation of the ghostly. The article’s main contention is that Lawrence’s staging of haunting, which emphasises the role of the silent ghost, is symptomatic of the Lacanian barred subject’s attempt to experience different registers of jouissance. INFORMACJE O AUTORZE
University of Stirling, UK
|
|||||
Stuart O’Donnell
Prefatory Matters: Prefaces, Readers and the Evolution of the Novel in Nashe, Behn and Defoe
33 – 46
|
|||||
Słowa kluczowe powieść (ewolucja) |autoprezentacja autorska |historia literacka |rynek literacki |paratekstStreszczenie Throughout literary history writers have attempted to control the meaning, and influence the reception, of their books, as well as defi ne their own role in society as ‘authors’, through prefaces, introductions and other forms of paratextual material. The various paratexts attached to Thomas Nashe’s The Unfortunate Traveller (1594), Aphra Behn’s Oroonoko, or the History of the Royal Slave (1688) and Daniel Defoe’s Moll Flanders (1722) each reveal much about the different literary worlds into which these authors were attempting to place their books. The various Dedications, Introductions and Prefaces to these texts share, to varying degrees, similar concerns about how the ensuing book should be interpreted, and about its place in the literary-cultural world of its day. They also display an acute awareness of the literary history, traditions and conventions within which the book is working, or, to be more precise, against which it is working. More specifically, the prefatory material attached to each of these texts sheds light on the rise of the novel in literary history. This paper will attempt to create a literary-historical trajectory, through the close reading of the paratexts attached to these three key texts in the history of the novel, in order to trace the evolution of the novel into the distinctive artistic form, and mass-market commodity, we recognize today. INFORMACJE O AUTORZE
University of Stirling, UK
|
|||||
Paweł Wojtas
Writer or the Written? Remarks on Gender and Language in Geoffrey Chaucer’s Troilus and Criseyde
47 – 63
|
|||||
Słowa kluczowe kobiecość |cisza |pisanie |Chaucer |fallocentryzm |Inny/aStreszczenie The purpose of this paper is to situate Criseyde, the protagonist of Geoffrey Chaucer’s medieval romance Troilus and Criseyde, in the medieval model of phallocentric society and establish to what extent she is dominated by men, and how far she can act autonomously by organizing independently her own female economy, given that she is caught up in the medieval gendered metaphysics of writing. The questions of male dominance will be subjected to both literal and allegorical representations of writing. Since this aspect of writing is deeply ingrained in the story through the prolific letter-production of the protagonists – which has been interrogated by Sarah Stanbury (“Womens letter’s” 280), who goes as far as to hail the poem an “epistolary romance” – this article will seek to expose the ways in which writing serves as a powerful manipulative mechanism of patriarchal dominance in the medieval courtly love tradition. I will also elaborate on the aspects of narration testifying to deliberate alterations of the original story, namely Boccaccio’s Ill Fostrato. INFORMACJE O AUTORZE
Lingwistyczna Szkoła Wyższa w Warszawie
|
|||||
|
|||||
Słowa kluczowe historiografia |irlandzki głód |nacjonalistyczna |rewizjonistyczna |po-rewizjonistycznaStreszczenie The histories of the Great Irish Famine have been written from different perspectives and by historians belonging to different schools of thought. As a result, there have been competing interpretations of the Famine and we can distinguish three major standpoints among historians writing histories of the potato blight of the 1840s: nationalist, revisionist and post-revisionist. The first publications on the Famine started to appear in the nineteenth century and were written by Irish nationalist historians and politicians, who invariably condemned the British government. Later on, mainly due to the exacerbation of the conflict within the Irish society revisionist historians, who played down the guilt of the British for the Famine, arrived and gained currency. Since the 150th anniversary of the Great Famine in 1995 the Famine scholarship was joined by anti-revisionist historians called post-revisionist, whose hallmark is an emotional approach to describing the events of the Famine as well as not shunning to pin the blame on the British administration. This article outlines the historiography of the Great Irish Famine, the thorny problems linked with it and the sources of the contentions among scholars. INFORMACJE O AUTORZE
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
|
|||||
|
|||||
Słowa kluczowe efekt zwrotny |egzamin doniosły |edukacyjna wartość dodana |ewaluacja kształtująca |ewaluacja sumującaStreszczenie Artykuł przedstawia problem doniosłych egzaminów zewnętrznych w szkolnictwie polskim. Jego podstawowy cel to ukazanie problematyki związanej z wprowadzeniem egzaminów doniosłych w Polsce i efekty (również niezamierzone) tej decyzji dla systemu edukacji. Główną część artykułu poprzedza wprowadzenie opisujące historię egzaminów doniosłych w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych oraz analiza definicji tego pojęcia autorstwa Bolesława Niemierki. W artykule poruszony jest również problem funkcji egzaminów doniosłych w kontekście założeń ewaluacji sumującej i kształtującej. Główną część publikacji stanowi problem złudzeń i mitów, jakie powstały w środowisku uczestników procesu edukacji w związku z wprowadzeniem testów zewnętrznych do szkolnictwa polskiego, oraz próba analizy przyczyn, dla których ten sposób testowania okazał się niedoskonały. Wiele miejsca poświęca się tu również opisowi zagrożeń, jakie pociąga za sobą standaryzacja, problemowi edukacyjnej wartości dodanej, a także analizie roli egzaminatora w doniosłych egzaminach zewnętrznych. Artykuł stawia również tezę o konieczności prowadzenia szerokich badań empirycznych w tym zakresie. INFORMACJE O AUTORZE
Lingwistyczna Szkoła Wyższa w Warszawie
|
|||||
Przemysław E. Gębal
Kulturo- i realioznawstwo w programach nauczania języka polskiego i niemieckiego jako obcych. Analiza porównawcza
105 – 127
|
|||||
Słowa kluczowe kultura |program nauczania |analiza porównawcza |realia |cudzoziemcyStreszczenie Artykuł stanowi analizę porównawczą dydaktycznych programów kulturo- i realioznawczych, opracowanych dla potrzeb uczących się języków polskiego i niemieckiego jako obcych. Kontrastywna prezentacja ukazuje różnice i podobieństwa materiałów opracowanych w obu krajach, wynikające z samego modelu nauczania języka polskiego i niemieckiego oraz stosunku twórców programów do kształcenia kulturo- i realioznawczego cudzoziemców. Programy do nauczania języka niemieckiego zakładają całkowite dopasowanie procesu przekazywania treści kulturo- i realioznawczych do potrzeb i oczekiwań uczących się. Skutkiem tego jest m.in. opracowanie „ruchomych” ram tematycznych, zawierających jedynie propozycję zagadnień, mogących pojawić się na zajęciach. Programy do kultury i realiów polskich nie odwołują się zwykle bezpośrednio do oczekiwań i potrzeb uczących się. Dotychczas bowiem przeprowadzono niewiele badań kulturo- i realioznawczych oczekiwań obcokrajowców. INFORMACJE O AUTORZE
Lingwistyczna Szkoła Wyższa w Warszawie
|
|||||
|