Złożoność materii, jaką jest współczesne bezpieczeństwo w wymiarze narodowym i międzynarodowym, wywołuje nieustanną potrzebę doskonalenia działań na rzecz jego zapewnienia. Człowiek żyje i będzie żył w środowisku potencjalnych wyzwań i zagrożeń, które zmieniają swój charakter, głównie w zależności od zachodzących procesów rozwoju cywilizacyjnego. Doświadczenia minionych lat pokazują, że niezmiennie istnieje duże prawdopodobieństwo powstania sytuacji kryzysowych zagrażających życiu i zdrowiu człowieka, które są następstwem epidemii, katastrof i klęsk żywiołowych czy też konfliktów zbrojnych. Nieprzewidywalność i nieobliczalność współczesnych zagrożeń, ich globalny charakter sprawia, że sprawy związane z zapewnieniem bezpieczeństwem stały się jednymi z najważniejszych problemów współczesnego i przyszłego świata. Prognoza, analiza i ocena możliwych zagrożeń są jednym z najbardziej priorytetowych obszarów poznania naukowego w dyscyplinie nauki o bezpieczeństwie, gdyż stanowią podstawę opracowania założeń i określania skutecznych koncepcji zapewnienia bezpieczeństwa.
Działalność wielu podmiotów o charakterze państwowym, jak też organizacji pozapaństwowych ukierunkowana jest na obniżanie ryzyka możliwości powstania zagrożeń dla życia i zdrowia człowieka, a w przypadku ich wystąpienia sprawnego reagowania i udzielenia potrzebnej pomocy. Działalność ta stanowi istotę ochrony ludności, ratownictwa i pomocy humanitarnej. Jednak aby skutecznie przeciwdziałać i reagować na współczesne zagrożenia powinniśmy stale budować (wzmacniać) własną odporność, rozumianą jako utrzymywanie i rozwijanie zdolności reagowania w sferze cywilnej jak też wojskowej. W sytuacji wystąpienia katastrofy naturalnej, katastrofy technicznej, epidemii czy też przeprowadzenia zamachu terrorystycznego lub powstania konfliktu zbrojnego, sprawi, że koniecznym stanie się podjęcie tych samych przedsięwzięć, typu: ratowanie życia, ewakuacji ludności, zapewnienie opieki medycznej, organizacji zabezpieczenia logistycznego poszkodowanej ludności oraz zapewnienie ciągłości działania infrastruktury krytycznej, a także zabezpieczenie mienia i dóbr narodowych.
Wymiana poglądów osób, które podejmują problematykę ochrony ludności, ratownictwa i pomocy humanitarnej zarówno w swoich pracach naukowych, jak i działalności zawodowej może stać się impulsem do dalszego rozwoju tak ważnego obszaru bezpieczeństwa.
Zakładamy, że Konferencja Ochrona ludności, ratownictwo i pomoc humanitarna, jako forum prezentowania i weryfikacji osiągnięć w naukach o bezpieczeństwie, w obecnej edycji pozwoli skupić się uczestnikom naszej konferencji na wymianie poglądów naukowców i praktyków w zakresie:
- Paradygmatów i przedmiotu poznania naukowego ochrony ludności, ratownictwa i pomocy humanitarnej.
- Zarządzanie ryzykiem w bezpieczeństwie.
- Budowania odporności państwa i społeczeństwa wobec współczesnych zagrożeń.
- Dobrych praktyk działań z zakresu ochrony ludności, ratownictwa i pomocy humanitarnej.
- Instytucji i systemów z zakresu ochrony ludności, ratownictwa i pomocy humanitarnej.
- Nowych technologii w zakresie ratownictwa i ochrony ludności.
Więcej informacji na stronie Uniwersytetu Warszawskiego