Moment, w którym żyjemy jest szczególnym „momentem tradycji”. W świecie schizofrenicznym – w rządzonym przypadkowością świecie intelektualnej i psychicznej fragmentacji, w którym autor został ogłoszony martwym, a „wyprodukowany” na styku kapitału i państwa podmiot walczy o byt – obserwujemy dynamiczne ożywienie działań podejmowanych w obszarze biografii i badań biograficznych. Niektórzy uczeni – jak Joanny Moulin – twierdzą, że „na przełomie wieków, zanim kurz po ‘wojnach teoretycznych’ zdążył opaść, odrodzenie się zainteresowania biografią można z łatwością interpretować jako opóźniony ‘antyteoretyczny zwrot’, jako swoistą reakcję na tendencje wcześniejsze”.[1] Inni, jak Eugenia Sojka, dostrzegają w renesansie literatury dokumentu osobistego wyjątkowy „moment etyczny”. Dopiero teraz bowiem, w pierwszych dziesięcioleciach XXI wieku, zakres tematyczny tej literatury poszerzył się na tyle, że zwracając głos podmiotowościom przez stulecia tłumionym w dyskursach kolonialnych, dokument osobisty może wreszcie oddać im sprawiedliwość, a warto przy tym zauważyć, że niektórzy biografowie czynią wysiłki, by wynieść uprawiany przez siebie gatunek ponad poziom rzemiosła i wprowadzić go w obieg intelektualny jako pełnoprawną formę sztuki literackiej – fuzję skrupulatnych badań, prozy artystycznej i głębokiej empatii. Jeszcze inni badacze, hołdując założeniom metodologicznego pluralizmu epoki poststrukturalnej, powracają do stanowisk krytycznych promowanych niegdyś przez uczonych Szkoły Genewskiej. Traktując narracje jako „wcielenia świadomości”, angażują się w intymne relacje z innymi podmiotami i dążą do tego by uwewnętrznić mentalne horyzonty tych, których życie podejmują się opisywać. Niezależnie od powyższego, (auto)biografia, którą wciąż jeszcze postrzega się przede wszystkim jako praktykę, nie doczekała się jeszcze własnego aparatu teoretycznego: przesuwając akcenty między teorią literatury, historią, socjologią i psychologią, studia biograficzne – interdyscyplinarne i wieloaspektowe – nadal opiera się teorii. Wychodząc od tej przesłanki, niniejszy tom Er(r)go ma na celu zestawienie głosów doświadczenia, tj. tekstów wybitnych praktyków biografii, z teoretyczną refleksją naukowców reprezentujących szeroką gamę dyscyplin humanistycznych. Serdecznie zapraszamy Państwa Autorów do nadsyłania tekstów podnoszących następujące kwestie:

Biografia a „Theorieresistenz”

Kiełkowanie poetyki (Auto)biografii

Biografia, (mikro)historia, mimesis

Pakty (auto)biograficzne / Relacje biograficzne

Biografia, tożsamość, jaźń

Life-Writing vs. bio-grafia: poststrukturalizm i dalej

Przedmiot biografii / biografia przedmiotu

Biografie inne niż ludzkie

Praktyka (auto)biografii a tradycja teoretyczna

Ewolucja gatunków biograficznych

Biografia wśród dyscyplin: w poszukiwaniu metodologii

Redakcja gościnna: John Matteson

Zanonimizowane teksty, zgodne z przewodnikiem stylu uzupełnione o wszystkie wymagane metadane, prosimy nadsyłać przez system OJS do dnia 31 października 2020 roku, zgodnie z procedurą opisaną w zakładkach „O czasopiśmie” i „Przesyłanie tekstów”. Uwaga: zgłoszenia bez kompletnych metadanych będą odrzucane.